Bruno Zborowski (ur. 15 VII 1888 r. w Warszawie - zm. 27 VIII 1983 r. w Warszawie, pochowany na Powązkach). Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Lwowskiej. Brał udział w strajku szkolnym 1905 roku. Żołnierz wojny polsko- sowieckiej 1920 roku. Po odzyskaniu niepodległości Ojczyzny pracował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, w Akademii Sztuk Pięknych oraz Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, wykładał na kursach dla nauczycieli. Wyróżniony przez "Zachętę" - stypendium im. Wł. Frąckiewicza. W 1917 roku otrzymał I nagrodę za projekt kapliczki na polu bitwy pod Ostrołęką. Zasłynął jako projektant zarówno architektury świeckiej, jak i sakralnej. Był współautorem projektu Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej (WSM) na Żoliborzu, zaliczonej do najwybitniejszych osiągnięć architektury mieszkaniowej 20-lecia międzywojennego. W latach 30. przewodniczący Rady Budowy Kościoła w Podkowie Leśnej. Autor oryginalnej koncepcji kościoła - ogrodu. Dzieło architekta zostało wpisane do rejestru zabytków. W czasie okupacji wykładał w Tajnej Szkole Architektury. Był żołnierzem Armii Krajowej. Pod jego kierunkiem w latach 1945-1953 m. in. odbudowano kościół św. Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu oraz barokowy XVII wieczny zespół klasztorny oo. Dominikanów przy ul. Freta. Był wykładowcą Politechniki Warszawskiej. Pracował w Wydziale Zabytków Nieruchomych Ministerstwa Kultury i Sztuki [Na podstawie op. Grażyny Zabłockiej].