Licznik odwiedzin
Głos w ważnej sprawie
nr 55-56 z 8 IX 2005r. /str.26
To naprawdę było wielkie wydarzenie, mimo, że uczestniczyło w nim zaledwie kilka osób! Kolejną 61 rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego uczciliśmy nie tylko mszą świętą za Ojczyznę, ale także pierwszy raz chwilą zadumy w już wygrodzonym, obsadzonym kwiatami - miejscu spoczynku bezimiennych....
Zaraz po wieczornym nabożeństwie niosąc światełka w dłoni udaliśmy się pod szkołę i wraz z ks. Andrzejem Szymańskim zmówiliśmy modlitwę "Anioł Pański". Były też kwiaty i krótkie przemówienie... Tak oto skromna uroczystość stała się świadectwem, tego, że w Komorowie mieszkają ludzie, którzy chcą znać własną historię i o niej pamiętać. Przy tej okazji dziękujemy panu Tomaszowi Terleckiemu, który w marcu 2003 roku upomniał się o tę historyczną pamięć. List opublikowany w MP nr 41 z dnia 23 listopada 2003 roku (tekst "Świadkowie") wywołał konkretne działania. Dziękujemy tym, którzy okazali wrażliwość na ważne fakty i na nasze słowa. Poniżej drukujemy piękny komentarz pan Tomasza Terleckiego do tego, czego byliśmy świadkami dnia 1 sierpnia 2005 roku w naszym Komorowie.
Tomasz Terlecki
Chciałbym wyrazić uznanie i podziw dla grupy osób, których starania doprowadziły do upamiętnienia cmentarza ofiar Powstania Warszawskiego w Komorowie. Przy okazji chciałbym jeszcze raz podkreślić, wbrew dochodzącym mnie głosom powątpiewania, że fakt istnienia tego oficjalnie poświęconego miejsca pochówków jest bezspornie udokumentowany. Jednocześnie widzę potrzebę kwerendy w odpowiednich urzędach i archiwach w celu uzyskania dokładniejszych danych, co do określenia obszaru cmentarza oraz identyfikacji osób tam pochowanych. Zakładając jednak, że być może poszukiwania takie mogłyby nie przynieść zadowalających wyników, zaznaczenie tego miejsca pamięci i oddanie hołdu ofiarom Powstania, zmarłym i pogrzebanym w Komorowie, uważam za jak najbardziej celowe i uzasadnione. W ostatnich latach świadomość wagi i skali wydarzenia, jakim było Powstanie Warszawskie, zdaje się już stawać powszechna i niewątpliwa. Opieka nad cmentarzem ofiar Powstania Warszawskiego (nawet, gdyby pozostały bezimienne) jest najbardziej chwalebną i godną poparcia formą szacunku dla naszego dziedzictwa narodowego, a jest to coś, czemu należy poświęcić szczególną uwagę w czasach, gdy polityczne granice państw europejskich szczęśliwie się zacierają. Wszak upamiętniając bohaterów wojen, jednocześnie wojnę jako fatum historyczne potępiamy, mając nadzieję, że pamięć krzywd tworzy fundamenty kontynentu trwającego w pokoju. Pozwalam więc sobie raz jeszcze w imieniu wszystkich, którzy doceniają wagę problemu, podziękować osobom, dzięki którym ten fragment naszej historii pozostaje upamiętniony. Tym bardziej, że ma to miejsce w samym Komorowie - naszej miejscowości, która jak wiadomo zasłużyła się bohaterom Powstania, udręczonym i bezwzględnie wypędzonym z Warszawy.
Komorów, dnia 4 VIII 2005 r.
--------------------------
Tomasz Terlecki