Licznik odwiedzin
Poznajemy Komorów
Ulica Ireny
- MP nr 19 z 8 IV 2000r. /str. 44 - 45
Tę liczącą aż 142 numery ulicę można nazwać ulicą "pogranicza". Jej prawa strona (idąc od Komorowa do Pruszkowa), numery nieparzyste od l do 103 należą do parafii Komorów, strona lewa, numery parzyste, tylko od 108 do 142 to jeszcze nasza parafia.
Mieszkańcy tej bardzo ruchliwej o fatalnej nawierzchni ulicy odgradzają się jak mogą od ulicznych hałasów: budują wysokie ogrodzenia, sadzą przed domami drzewa.
Poruszanie się pieszych jest tu bardzo utrudnione, nie przewidziano dla nich chodników. Idąc tą ulicą można za to podziwiać piękne domy, o różnorodnych kształtach i wystrojach.
Wśród mieszkańców przeważa elita umysłowa: 11 pracowników naukowych, 5 nauczycieli, 3 lekarzy, 4 prawników, 11 inżynierów, 8 ekonomistów. Świat artystyczny reprezentuje dwóch aktorów i troje śpiewaków.
Irena
To greckie imię żeńskie Eirene przejęto do łaciny w formie Irena, gdyż greckie ei wymawiano jak i.
Eirene była u Greków boginią pokoju. Na Zachodzie imię to było dawniej rzadkie, dużą popularnością cieszyło się na Wschodzie.
W dawnej Polsce w ogóle nieznane, rozpowszechniło się dopiero w ostatnich latach.
W kalendarzu katolickim wymienia się trzy Ireny.
IRENA DZIEWICA
Była to siostra papieża Damazego. Pochodziła z Hiszpanii. Razem z bratem przybyła do Rzymu. Gdy Damazego wybrano na stolicę Piotrową, zanosiła modły o wygaśnięcie schizmy spowodowanej przez zwolenników Ursyna. Całe noce spędzała na modlitwie w katakumbach przy grobach męczenników. Zmarła w 379 roku. Damazy ułożył ku jej pamięci epitafium, które zachowało się częściowo do naszych czasów. Jej też, jako tej, która ślubowała czystość, dedykował traktat "De yirginitate".
IRENA MĘCZENNICA
Pochodziła z Tesalonik. Wraz ze swymi siostrami Agape i Chionią poniosła śmierć na stosie w roku 394, w czasie prześladowania Dioklecjana.
Opowiadają o tym greckie akta męczeńskie, które zawierają protokoły procesów sądowych.
IRENA PORTUGALSKA
Jako lokalna święta jest czczona od V wieku w dawnym rzymskim mieście Scallabis Castrum, które od niej przybrało później nazwę Santarem (Sancta Irena, Irenopolis). Według legendy powstałej w XV wieku miała być mniszką o niezwykłej urodzie, zamieszkałą w miejscu sławnych dziś objawień fatimskich. Podobno odrzuciła propozycję wyjścia za mąż i oburzony kandydat do jej ręki kazał ją ściąć. Ciało wrzucono do Nabanis, dopływu Tagu. Miało dopłynąć do Scallabis i tam aniołowie pochowali je na dnie rzeki.
Obecnie przyjmuje się, że kult świętej powstał w związku z wybu - dowaniem bazyliki pod wezwaniem Ireny z Tesalonik, legenda zaś jest zjawiskiem późnym i wtórnym.
--------------------------
Teresa Poręba