Licznik odwiedzin
Poznajemy Komorów
Ulica Księdza Ignacego Skorupki
MPnr 39 z 7 IX 2003r. /str. 26 - 27
To bardzo krótka uliczka. Zaczyna się przy al. M. Dąbrowskiej i zaraz kończy, zamknięta ul. Leśną. Można ją nazwać ulicą "bezdomną" - żaden z domów, stojących na placach, przylegających do ul.Skorupki, nie ma jej adresu. Jeden ma numer al. Dąbrowskiej, a drugi Leśnej - tak się przedstawia jedna strona. Druga to po prostu ogrodzenie boiska sportowego i placu, na którym znajduje się kompleks budynków Zespołu Szkół Ogólnokształcących (adres M. Dąbrowskiej). Nawet mała księgarenka, usytuowana na rogu Skorupki i Dąbrowskiej (wejście od ul. Skorupki), ma adres al. Dąbrowskiej. Nic nie motywuje do szukania tej ulicy.
Szkoda, że nie dano ks. Skorupce szans na utrwalenie jego nazwiska w pamięci mieszkańców Komorowa.
Ksiądz Ignacy Jan Skorupka
- bohater Bitwy Warszawskiej w wojnie 1920 roku
Ks. Ignacy Skorupka, bohater Bitwy Warszawskiej
Próżno szukać wiadomości o nim w encyklopediach wydanych po 1945 roku, nawet Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (13 tomów) nie poświęciła mu najmniejszej wzmianki. Dopiero w książkach wydanych w końcu lat 80-tych i rocznicowych czasopismach można znaleźć dane o życiu i bohaterskiej śmierci księdza Ignacego.
Ignaś Skorupka, jako uczeń II klasy gimnazjum Pawła Chrzanowskiego (późniejsze Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego) w Warszawie
Urodził się 31 lipca 1893 roku w Warszawie. Ojciec jego Adam pochodził ze szlacheckiej rodziny herbu Ślepowron, matką była Eleonora z Ponińskich. W roku 1902 rozpoczął młodziutki Skorupka naukę w Gimnazjum Chrzanowskiego na Smolnej, później uczył się w szkole Kowalskiego na Świętokrzyskiej. W roku 1909 otrzymał dyplom i zgłosił się do seminarium duchownego w Warszawie na Krakowskim Przedmieściu. Ze względu na młody wiek musiał czekać dwa lata na święcenia diakonatu. W listopadzie 1916 roku, wkrótce po uzyskaniu święceń kapłańskich, został skierowany do Łodzi, gdzie pracował jako prefekt w tamtejszych szkołach. Po powrocie do Warszawy objął w lipcu 1919 roku funkcje kapelana zakładu dla dzieci oraz prefekta szkoły kolejowej i szkoły Łabowskiego. Pracował z pasją i wielkim zaangażowaniem. Okazało się, że praca z młodzieżą, z którą miał bardzo dobry kontakt, to jego żywioł.
Ks. Ignacy Skorupka, oprawiający mszę św. w sali szkolnej gimnastycznej w miejscowości Klimce koło Homla w roku 1916
Groźba bolszewickiej nawały w 1920 roku zmobilizowała nie tylko wojsko, ale cały naród, także polskie duchowieństwo. Ksiądz Ignacy Skorupka zgłosił się jako ochotnik do 236 pułku piechoty. Ks. Kardynał Aleksander Kakowski, arcybiskup warszawski tak kreśli w swoich wspomnieniach obraz tamtych wydarzeń: "Usłuchano wezwania mojego i innych biskupów. Księża stanęli w szeregach, jedni jako kapelani, inni jako sanitariusze. Między innymi poszedł i ksiądz Skorupka, młody i pięknej powierzchowności kapłan, który jeszcze piękniejszą miał duszę. Ks. Skorupka zwrócił się do mnie z prośbą, abym pozwolił mu pójść na front razem z batalionem warszawskiej młodzieży gimnazjalnej, do którego wcielono uczniów z jego szkoły... W bitwie pod Ossowem młodociany żołnierz nie wytrzymał ataku i zaczął się cofać. Cofali się oficerowie i dowódca pułku. Wtedy ks. Skorupka zebrał koło siebie kilkunastu swoich chłopców i z nimi poszedł naprzód. Widząc cofającego się dowódcę pułku, krzyknął do niego: "Panie pułkowniku, naprzód! Chłopcy za mną!". Poszli naprzód. Wielu poległo, padł rażony granatem i ks. Skorupka."
Dlaczego tak podnoszą i gloryfikują śmierć ks. Skorupki przed wszystkimi innymi ofiarami wojny? Chwila śmierci ks. Skorupki jest punktem zwrotnym w bitwie pod Ossowem i w dziejach wojny 1920 roku. Do tej chwili Polacy uciekali przed bolszewikami, odtąd uciekali bolszewicy przed Polakami. Nie dla innych przyczyn, ale dlatego właśnie cały naród czci ks. Skorupkę jako bohatera narodowego. Szczegóły śmierci ks. Skorupki opowiadali mi młodociani żołnierze, których odwiedziłem w szpitalu jako rannych. Bolszewicy wzięci do niewoli opowiadali, że widzieli księdza w komży i z krzyżem w ręku, a nad nim Matkę Boską. Jakże mogli strzelać do Matki Boskiej, która szła przeciwko nim. Ten moment kulminacyjny w bitwie pod Warszawą nazwano tegoż dnia "cudem nad Wisłą".
Warszawa zrozumiała znaczenie bohaterskiej śmierci księdza Skorupki. Na jego pogrzeb 17 sierpnia w Katedrze Polowej przy ul. Długiej wyległo całe miasto. Żałobnej uroczystości przewodniczył biskup Wojsk Polskich, przemawiali gen. Haller i Prezydent Warszawskiej Rady Miejskiej.
Grób ks. Ignacego Skorupki, Powązki, kwatera 244 - IV brama, obok zakonnic. Rodzina w I rocznicę śmierci 14 sierpnia 1921
Zaproponowano nadanie imienia ks. Skorupki jednej z ulic stolicy. Bitwa warszawska była punktem zwrotnym w wojnie 1920 roku. Załamała się ofensywa Armii Czerwonej, ocaliła niepodległość Polski. Zaważyła ona na kształcie Europy środkowej i wschodniej na następne 20 lat. Z uwagi na dalekosiężne skutki polityczne i wojskowe została nazwana przez szefa misji brytyjskiej lorda d'Albernon "18 decydującą bitwą w dziejach świata". Określenie to przejęło wielu historyków i polityków.
___________________________
Źródła:
Naród wezwany do zwycięstwa i wolności Warszawa 1988, Kuria Metropol. Warszawska
Zwycięstwo 1920, Warszawa wobec agresji bolszewickiej Paryż 1990 "Różaniec" miesięcznik Nr 7/8 lipiec-sierpień 2000
--------------------------
Teresa Poręba